مشخصه ها:

رفع خستگی

کمک به تمرکز حواس

کاهش دوران نقاهت

موارد مصرف:

تقویت کننده قوای جسمی و ذهنی

شرایط نگهداری:

به دور از نور و رطوبت نگهداری شود.

روش مصرف:

در صورتی که دستور دیگری داده نشده باشد، روزی 2 بار هر بار 2 کپسول همراه با غذا با کمی مایعات میل شود.

هشدار مصرف:

در افراد با فشار خون بالا، عفونت حاد و آسم منع مصرف دارد.

در افراد دچار خونریزی زیاد قاعدگی منع مصرف دارد.

توضیحات:

مواد مؤثره:

مواد مؤثره جینسینگ که از نظر بیولوژی فعال می باشد، کمپلکس ساپونین های تری ترپنی به نام جین سینوزیدها می‌باشد. مقدار جین سینوزیدهای موجود در هر کپسول Rg1 ،Rc ،Rd ،Rb2 ،Rb1 ،Rbr به میزان 2-3% است. حداقل 13 نوع جین سینوزید از جینسینگ جدا شده و تعیین هویت گردیده است. جین سینوزیدها عملاً از نظر نوع قند با یکدیگر متفاوت هستند.

سایر مواد متشکله عبارتند از:

پاناسن Panacene،‌ بتاسیتوسترول، مشتقات پلی‌استیلن و پان گزینول Panxinol، پــلی ساکاریدهای باوزن مولکولی کم، ویتامین ها (سری B)، مواد مغذی و فلاونوئیدهای مختلف.

آثار فارماکولوژی:

از سال 1950 تحقیقات زیادی در تمام جهان بر روی گیاه جینسینگ انجام گرفته است. شواهد مستند نشان می دهد که گیاه جینسینگ دارای آثار متعدد فارماکولوژیکی از جمله دارای اثر ضد خستگی (تقویت کننده قوای جسمی و فکری) می‌باشد. مطالعات آزمایشگاهی نشان داده اند که بسیاری از اثرات ضد خستگی جین سینگ مربوط به اثر محرک جینسینگ روی سیستم اعصاب مرکزی اسـت. جینسینگ (Ginseng) از یک لغت یونانی به معنی درمان کننده تمام بیماری ها (Pan Akos) گرفته شده است. آثار درمانی آن حتی از دو هزار سال پیش ثبت شده است. جینسینگ مانند کافئین و آمفتامین انرژی زا نیست بلکه جهت رفع نقاهت و یک عامل پیشگیری کننده برای ایجاد مقاومت و کاهش حساسیت پذیری نسبت به بیماری ها است. به سلامت بدن کمک کرده و طول عمر را زیاد می کند. به طور کلی اثر آن روی تمام اجزا بدن ظاهر شده و مربوط به عضو خاصی نمی‌باشد. نشـان داده شده است که جین سینوزیدهای جدا شده از لحاظ آثـار فارماکولوژیکی ممکن است در تضاد با یکدیگر باشند. برای مثال دو ترکیب جین سینوزید عمده Rb1 و Rg1 به ترتیب موجب تضعیف و تحریک سیستم اعصاب مرکزی می شوند. این تضاد در اثر تعدیل کننده این گیاه نقش بسزایی داشته و فعالیت های بدن را در تعادل نگه می‌دارد. آثار فارماکولوژیک جینسینگ متعدد و پیچیده هستند که تنها مربوط به جین سینوزیدها نبوده بلکه به ترکیبات دیگر مانند پاناسن (پپتیدو‌گلیکان) و یک پپتید با خواص انسولین که موجب هیپو‌گلیسمی می شود، اسید وانیلیک و سالیسیلات ها نیز بستگی دارد که دارای خواص آنتی‌ اکسیدان و آثار ضد خستگی در حیوانات می‌باشند. کمیسیون E گزارش نموده است که جینسینگ مقاومت جوندگان را در مقابل مدل های مختلف ایجاد استرس مانند آزمایش ایجاد استرس ناشی از بی حرکتی و ایجاد سرما افزایش می دهد. گزارش شده است که جینسینگ دارای اثر هورمون مانند و کاهش دهنده کلسترول و تشدید کننده اتساع عروق بوده و دارای اثر ضد ‌اضطراب و ضد افسردگی است. بسیاری از تجارب روی حیوانات آزمایشگاهی نشان دهنده قدرت عصاره جینسینگ و جین سینوزیدها در بالا بردن یادگیری و حافظه و فعالیت جسمی است. همچنین مواد مؤثره مجموعاً موجب افزایش مقاومت در مقابل عفونت می شوند. آثار ضد اکسیدان و ضد خستگی، افزایش‌ دهنده انرژی متابولیسم و کاهش‌ دهنده میزان کلسترول تام و تری گلیسیریدها همراه با افزایش سطح HDL درپلاسما می شود. یک مطالعه جدید در دانشگاه Yale پیشنهاد نموده است که اثر اتساعی جینسینگ روی عروق مربوط به سنتز اکسید نیتریک است. در همین راستا آزمایشات نشان داده اند که متابولیت های حاصل از خستگی مانند لاکتیک و اسیدهای چرب کاهش می یابد و این نشان ‌دهنده اثر بیوشیمیائی آن در بدن است. جینسینگ اکسیده شدن اسیدهای چرب را در حین فعالیت جسمی طولانی تشدید نموده و بدین وسیله ذخایر گلیکوژن عضلات را افزایش می‌دهد. افزون بر این نشان داده شده است که جین سینگ فعالیت حرکتی را نیز افزایش می‌دهد. همچنین روی محور هیپوتالاموس هیپوفیز و غدد فوق کلیوی اثر می‌گذارد. این آثار توجیه کننده اثر ضد خستگی جین سینگ هستند. جین سینگ همچنین دارای خاصیت ضد افسردگی است که شبیه اثر ایمی پرامین می باشد. همچنین نشان داده شـده است که ساپونین های جینسینگ‌ به طور قابل ملاحظه‌ای ACTH و کورتیکواستروئیدهای پلاسما را افزایش می‌دهد. از آنجایی که این اثر توسط دگزامتازون مهار می‌شود (با اثر بر روی هیپوفیز و هیپوتالاموس ترشح ACTH را مهار می‌کند)، می توان نتیجه گرفت که جین سینوزیدها به طور عمده ای روی هیپوتالاموس یا هیپوفیز اثر کرده و ترشح ACTH در ابتدا غلظت CAMP را در غدد فوق کلیوی افزایش داده و سپس سنتز کورتیکوراستروئید را تشدید می‌کند. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که اثر ضد استرس جینسینگ از طریق محور هیپوتالاموس هیپوفیز غدد فوق کلیوی انجام می شود.

عوارض جانبی:

با مقادیر معمولی قابل تحمل بوده و فاقد عوارض می باشد.

با مقادیر پیش از حد می تواند موجب بالا رفتن فشار خون، بی تابی و بی قراری، بی خوابی، اسهال و بثورات جلدی شود.